Search

ممنوعیت تلگرام

  1. Home
  2. »
  3. خبرها و رویدادها
  4. »
  5. ممنوعیت تلگرام

خبر مدتی است در راه است. اما وقتی می‌رسد، باز هم شگفت‌زده می‌شوی. چرا تلگرام فیلتر می‌شود؟ مجرایی که از آن ده‌ها هزار نفر کاسبی می‌کنند؛ میلیون‌ها نفر از عزیزانشان با خبر می‌شوند و با هم درددل می‌کنند؛ بسیاری در مورد ادبیات، هنر، علم، معماری و … مبادله‌ی اطلاعات می‌کنند و من با دانشجویان در ارتباط می‌مانم. چرا این فضا مسدود می‌شود. ذهنم به هزار جا می‌رود. خاطره‌های بسیاری به ذهنم می‌آید: ممنوعیت نوار صدا، ویدئو، فاکس، ماهواره، .. در جمهوری اسلامی. از این‌ها هم دورتر؛ خاطره‌هایی از بچگی. چهار یا پنج‌ساله‌ام. پدرم مرا با خود به بازار می‌برد. چون کار دارد(!) مرا در امامزاده زید در انتهای بازار کفاش‌ها رها می‌کند و نمی‌دانم چند ساعت بعد بر می‌گردد. بچه‌ها ساعت‌ها در صحن شبستان‌ تنها به انتظار می‌ماند. برای بچه زمان طولانی می‌گذرد. ظهر می‌شود و هنگام نماز. بعد روحانی‌ای بالای منبر می‌رود. یکی از این میکروفن‌های قدیمی تمام‌فلزی جلوی اوست. هنوز خطیب مدخل کلام را به میانه نرسانده که عده‌ای از مومنین به اعتراض قیام می‌کنند و حکم ممنوعیت میکروفن را یادآور می‌شوند.. دواره ذهنم به آن سال‌ها بر می‌گردد. رفتن به همراه پدرم یک یا دو بار به حمام‌های خزینه‌دار بازار چون دوش حرمت داشت و حکم‌هایی علیه آن صادر شده بود. بعد یاد ممنوعیت رادیو و تلویزیون در خانه‌ی خودمان می‌افتم و یاد دو خواهرم که چادر به سر به خانه‌ی همسایه می‌رفتند تلویزیون تماشا کنند. سال اول دانشکده بودم که از پول خودم شاب لورنس کوچکی به خانه بردم. مادرم تا روزهای اول انقلاب هرگز به تلویزیون نگاه نکرد. یاد همه‌ی این سانسورها و خودسانسوری‌ها، ممنوعیت‌ها و خودممنوعیت‌ها می‌افتم. یاد کسانی می‌افتم که به بهانه‌های واهی یوتیوب را بسته‌اند و ایرانی‌ها را از میلیاردها ساعت فیلم آموزشی محروم کرده‌اند. در شگفتم این‌ها این اختیار را از کجا آورده‌اند؟ چگونه انقلابیون شوروی به خود اجازه دادند هفتاد و چند سال مردم را از سفر کردن منع کنند؟ آنان از کجا چنین حقی به خود می‌دادند؟ و امروز آنان که تلاش می‌کنند بی‌نتیجه مردم را از دسترسی به این مجرا یا آن فضا محروم کنند، این حق را از کجا آورده‌اند؟ و چرا مسائل را این گونه می‌بینند؟ آیا به صرف اینکه با قلم می‌شود فحاشی کرد، قلم را باید ممنوع کرد؟ آخر این چه استدلالی است که خارجی‌ها از تلگرام سوء استفاده می‌کنند؟ نود و نه درصد مردم حرف محرمانه‌ای ندارند که به درد خارجی‌ها بخورد. اگر نگرانی از داده‌های بزرگ است که روندهای رفتاری کشف شود، باید نگران گول باشیم؟!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بیوگرافی دکتر حسین عبده تبریزی

حسین عبده تبریزی در سال ۱۳۳۰ در تهران متولد شد. در سال ۱۳۵۲، همزمان مدرک کارشناسی مدیریت از مدرسه‌ی عالی بازرگانی و کارشناسی زبان انگلیسی از مدرسه‌ی عالی ترجمه را دریافت نمود. در سال ۱۳۵۳، تحصیلات خود را در رشته‌ی مدیریت بازرگانی در مرکز مطالعات مدیریت ایران (وابسته به دانشگاه هاروارد) در سطح کارشناسی ارشد ادامه داد و تحصیلات عالی خود را در سطح دکترای رشته‌ی امور مالی و بانکداری در مدرسه‌ی عالی بازرگانی منچستر در سال ۱۳۵۶ به پایان رساند.

سابقه‌ی تدریس دکتر عبده به سال ۱۳۵۴ بازمی‌گردد. از آن زمان تاکنون وی در بسیاری از مؤسسات آموزش عالی، سازمان‌ها‌ و مراکز تحقیقاتی کشور استاد مدعو بوده است. دانشگاه صنعتی شریف، دانشگاه تهران، دانشگاه امیرکبیر، دانشگاه شهید بهشتی، دانشگاه علامه‌ی طباطبایی، مؤسسه‌ی عالی پژوهش در برنامه‌ریزی و توسعه و دانشگاه امام صادق (ع) تنها برخی از مؤسساتی است که دکتر عبده در آنها به تدریس دانش مالی پرداخته است.

حوزه‌های تحقیقاتی اخیر وی شامل حل‌وفصل بانکی، مدل‌هاي كنترل ريسك، نظارت بر بازارهای سرمایه، معرفت‌شناسی مالی، تأمین مالی بخش مسکن و مالی رفتاری در بورس اوراق بهادار تهران است.

دکتر عبده تبریزی مترجم کتاب‌های فیزیک مالی، خطر و بازده، ارزشيابی، مدیریت مالی (دو جلد)، مبانی بازارها و نهادهای مالی (دو جلد) و چندین کتاب دیگر است. وی هم‌چنین مؤلف کتاب‌های بازار آتی، مالی املاک و مستغلات، مالی شرکت‌ها (دو جلد)، افته‌هایی در مدیریت مالی، افته‌هایی در مالی شرکت‌ها، مجموعه‌ی مقالات مالی و سرمایه‌گذاری (دو جلد)، اندازه‌گیری و مدیریت ریسک بازار، فرهنگ اصطلاحات مالی و سرمایه‌گذاری و بازار دارایی‌ها در دهه‌ی ۹۰ شمسی است. وی عضو هیأت تحریریه‌ی نشریه‌های متعدد و از جمله صاحب‌ امتیاز روزنامه‌ی سرمایه بوده است که در دولت احمدی‌نژاد توقیف شد. صدها مقاله از وی در نشریه‌های دانشگاهی و مطبوعات کثیرالانتشار منتشر شده است.

برخی از مهم‌ترین فعالیت‌های اجرایی حسین عبده تبریزی به شرح زیر است:

رئیس هیأت‌مدیره‌ی شركت خدمات پژوهش و مشاوره‌ی مالی تابان‌خرد (امروز-۱۳۸۵)

عضو شورای عالی بورس و اوراق بهادار (۱۳۹۷-۱۳۹۲)

رئیس هیأت مدیره‌ی لیزینگ بانک اقتصاد نوین (۱۳۸۹-۱۳۸۵)

رئیس هیأت مدیره‌ی کانون نهادهای سرمایه‌گذاری ایران (۱۳۸۹-۱۳۸۶)

مدیرعامل شرکت تأمین سرمایه‌ی نوین (۱۳۸۹-۱۳۸۷)

مديرعامل شركت تأمین سرمایه‌ی اقتصاد نوین (۱۳۸۷-۱۳۸۵)

دبير كل مؤسسه‌ی توسعه‌ی صنعت سرمايه‌گذاري ايران (۱۳۸۷-۱۳۸۵)

دبیر کل بورس اوراق بهادار تهران (۱۳۸۴-۱۳۸۲)

رئیس هیأت ‌مدیره‌ی بانک اقتصاد نوین (۱۳۸۲-۱۳۸۰)

رئيس هيأت‌‌مديره و مديرعامل شركت سرمايه‌گذاري ساختمان ايران (۱۳۸۰-۱۳۷۶)

خدمات عمومی

به عنوان فعال بخش خصوصی و استاد مالی، دکتر عبده به‌ویژه در سه دهه‌ی اخیر در حوزه‌ی خدمات عمومی به شکل داوطلبانه فعال بوده است. در حوزه‌ی خصوصی‌سازی، کارایی بازار بدهی و قانون بازار سرمایه به‌ وزرای امور اقتصادی و دارایی؛ در حوزه‌ی بازار رهن، سیاست‌گذاری زمین و صندوق‌های مستغلات به وزرای راه و شهرسازی؛ و در طیف گسترده‌ای از نهادهای پولی و مالی در حوزه‌های مختلف مالی به بانک مرکزی، بانک‌ها، بیمه‌ها، بازنشستگی‌ها، خیریه‌ها و دیگر نهادهای مالی مشورت داده است. این خدمات همچون تدریس وی در دهه‌ها‌ی گذشته افتخاری بوده است. دکتر عبده طی این سال‌ها به طور افتخاری عضو هیأت امنای دو مؤسسه‌ی آموزشی؛ عضو هیأت تنظیم بازار برق؛ عضو هیأت علمی ده‌ها کنفرانس و سمینار؛ داور، سردبیر یا عضو هیأت تحریریه‌ی چندین نشریه علمی، مجله و روزنامه؛ داور یا عضو هیأت علمی رویدادها و جشنواره‌های علمی مختلف بوده است.